Беларускія пісьменнікі

Якуб Колас

Васіль Быкаў

Уладзімір Караткевіч

Янка Купала

Максім Багдановіч

Максім Танк

Ад прадзедаў спакон вякоў
Мне засталася спадчына;
Паміж сваіх і чужакоў
Яна мне ласкай матчынай...

Янка Купала "Спадчына"

Мой родны кут, як ты мне мілы!.. Забыць цябе не маю сілы.

Якуб Колас "Новая зямля"

Я спытаў чалавека, Які прайшоў праз агонь, І воды, І медныя трубы: - Што самае цяжкое. На гэтым свеце? І ён адказаў: - Прайсці праз вернасць...

Максім Танк "Я спытаў чалавека..."

Добра быць коласам, але шчаслівы той, каму давялося быць васільком. Бо нашто каласы, калі няма васількоў?

Максім Багдановіч "Апокрыф"

А жыць так хацелася – хоць як-небудзь: у сцюжы, голадзе, страху, хоць у такім жудасным пекле, якім была вайна, – усё роўна хацелася жыць.

Васіль Быкаў "Жураўліны крык"

Пераспелае жыта плакала зярнятамі, а ў жыце стаялі шыбеніцы. I не ўстаў ніхто добры, любоўны, і не сказаў людзям, што нельга рэзаць адзін аднаго, што свет вялікі і на кожнага выстачыць ніў, што хлеб аднолькава смачны, на якой мове яго ні называй. Не мог сказаць. Галоўным быў не хлеб. Галоўнай была свабода.

Уладзімір Караткевіч "Паром на бурнай рацэ"